Το ιστολόγιο της Προλεταριακής Σημαίας παύει να λειτουργεί. Από αυτό το Σαββατοκύριακο συγχωνεύεται με την ιστοσελίδα του ΚΚΕ(μ-λ) σε μια νέα κοινή ιστοσελίδα της οποίας η διεύθυνση θα είναι η http://www.kkeml.gr/.

15 Ιαν 2014

Ποιανού λεφτά μοιράζει ο Καρέλιας;

«Τον Μάρτιο ξεκινήσαμε … Μέσα σε λιγότερο από 10 μήνες καταφέραμε να πετύχουμε αύξηση κατά 10 ολόκληρες περίπου ποσοστιαίες μονάδες, το οποίο και αποτελεί επίσης νέο ρεκόρ για την εταιρεία μας» είπε ο μεγαλοβιομήχανος Καρέλιας στην καλοστημένη γιορτή διαφήμισης και μοίρασε τα μπόνους.
Ο Καρέλιας, όπως ο κάθε καπιταλιστής εργοδότης, αξιοποίησε τα μεγάλα κανάλια, τα ΜΜΕ, τους πολιτικούς, το διαδίκτυο και ό,τι άλλο προσφέρεται για να διαφημιστεί. Τώρα που δυσκολεύουν τα πράγματα στη διαφήμιση προϊόντων καπνού, αυτός -με πολύ λιγότερα έξοδα, μόλις 2,5 εκατομμύρια ευρώ- παίρνει το μεγαλύτερο τηλεοπτικό χρόνο, τις καλύτερες στήλες στις αστικές εφημερίδες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι τον εξυμνούν και, βέβαια, παρουσιάζεται σαν καλός εργοδότης που διανέμει τα κέρδη στους εργάτες, φροντίζει αυτούς και τις οικογένειές τους.

Τι πραγματικά έκανε ο Καρέλιας;
Εντατικοποιώντας τη δουλειά, με τους ίδιους περίπου εργαζόμενους (είχε και απολύσεις το 2013), χωρίς να ξοδέψει ούτε σεντ για την αύξηση της παραγωγής, αύξησε την υπεραξία. Ταυτόχρονα, μειώθηκε ο πραγματικός μισθός ακόμη και αν δεν έγινε ονομαστική μείωση, αφού, όταν προσέλαβε εργάτες με κάποιο μεροκάματο για μια συγκεκριμένη παραγωγή (π.χ. 1.000 τσιγάρα) τους χρησιμοποίησε για να παράξει συν 10%, δηλαδή 1.100 τσιγάρα.
Περιόρισε τη χρήση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, όπως αυτό της αναρρωτικής άδειας, αύξησε τους κινδύνους για την υγεία τους. Αφού και πέρυσι, στη γιορτή στο τέλος του χρόνου, μοίρασε τα βραβεία «των καλών και συνεπών εργατών», «των λιγότερων απουσιών», καταλαβαίνουμε ότι οι εργαζόμενοι πήγαιναν και άρρωστοι στις δουλειές τους, για να πάρουν το μπόνους και να μην είναι οι επόμενοι απολυμένοι.
Διαίρεσε τους εργαζόμενους σε πολλές κατηγορίες (12 διαφορετικά μπόνους), τους έκανε μονάδες ή μικρές ομάδες με διαφορετικά φαινομενικά συμφέροντα, με στόχο να μην υπάρχει έδαφος συλλογικής συγκρότησης.
Δεν έκανε φιλανθρωπία, δεν έδωσε αυξήσεις στους μισθούς, δεν διένειμε τα κέρδη του. Έδωσε ένα ελάχιστο μέρος από αυτό που θα ξόδευε για διαφήμιση, ένα ακόμη μικρότερο μέρος από την υπεραξία σε μορφή επιδομάτων, για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του.

Σε ποιο έδαφος;
Δεν είχε τον αντίπαλο, αφού με το σωματείο είχε εργασιακή ειρήνη, όπως φαίνεται και σε ανακοίνωση του σωματείου για τις απολύσεις τον Οκτώβρη του 2013: «Ενώ στο εργοστάσιο λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα μας επικρατούσε εργασιακή ειρήνη και οι εργαζόμενοι έδιναν και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την αύξηση της παραγωγής…». Δεν είχε μόνο εργασιακή ειρήνη, αν κρίνουμε από την ομιλία του προέδρου του σωματείου που στην γιορτή το 2011 είπε: «Πρέπει, λοιπόν, να καταβάλλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια, για ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής, μέσα από παραγωγικότερη και ποιοτικότερη εργασία για καλύτερα αποτελέσματα».
Στην υπηρεσία του καπιταλιστή-εργοδότη και το σωματείο.
Και επειδή το αποτέλεσμα κρίνεται από το συσχετισμό δύναμης, στην περίπτωση του Καρέλια ο ισχυρός είναι αυτός. Έχει το κεφάλαιο, ένα πλήρες νομικό οπλοστάσιο που του εξασφάλισαν οι κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες, που το ενίσχυσαν με μεσοπρόθεσμα και μνημόνια ΕΕ και ΔΝΤ. Ανίσχυροι είναι οι εργάτες, γιατί είναι ασυγκρότητοι και ο φυσικός τους εκφραστής, το σωματείο, είναι στην από κει μεριά.
Οι εργάτες έχουν υποχρέωση απέναντι στον εαυτό τους και τη γενιά τους να συγκροτηθούν, να καταλάβουν ποιο είναι το συμφέρον τους και να αντισταθούν. Να οργανώσουν τον αγώνα τους και να διεκδικήσουν αυξήσεις των μισθών, ενάντια στη λογική των μπόνους, να παλέψουν για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς, ενάντια στην εντατικοποίηση.